Waxwing Literary Journal: American writers & international voices.

I noc już przeszła

Tomasz Różycki

I noc już przeszła, a ja nawet nie wiem,

jak to się stało, nie zauważyłem,

czy cień, czy ciemność. Ktoś podmienił niebo.

Byłem nietrzeźwy? Albo tylko byłem,

bo byt muss sein? A teraz wskaż szczegół,

którym się różnią oba światy. Ile

trwało mrugnięcie, zaśnięcie, ten moment

szybkiego przejścia, przemienienie twoje?

I teraz jesteś, wylądował boeing

paląc opony, smrodzik jest i żar jest,

ale leciutki — więc tyle z płomieni

i siarki? Bramka i oszklone wejście,

i jesteś, sprawdzasz, dotykasz kieszeni,

twarzy — tak samo. Spuchnięty ciut więcej,

poza tym już żadnych śladów rozkładu.

I prawdę mówiąc żadnych innych śladów.

Translated by Mira Rosenthal

Night has already elapsed, and even I

don’t know how it happened, I didn’t notice

either shade or shadow. Who swapped out the sky?

Was I drunk or was I simply being, since

this existence muss sein? Point to which detail

proves the two worlds differ. How long did it last,

this blink, this dozing off, this single moment

of quick transition, your transfiguration?

And now here you are, the plane having landed,

tires burning, and now the smell, and now heat,

though rather weak — is that why there’s so much fire

and brimstone? A gate, a glassed-in entry point,

and here you are, checking, touching your pocket,

your face — the same. Swollen perhaps a bit more,

otherwise no sign of disintegration.

Truth be told, not a single indication.