اكنون هبوط رنگ

---

 سال ميان دو پلك را

.بدرقه كردند

كم كم، در ارتفاع خيس ملاقات

صومعه نور

.ساخته مي شد

.حادثه از جنس ترس بود

ترس

.وارد تركيب سنگ ها مي شد

حنجره اي در ضخامت خنك باد

غربت يك دوست را

زمزمه مي كرد.

از سر باران

تا ته پاييز

.تجربه هاي كبوترانه روان بود

باران وقتي كه ايستاد

.منظره اوراق بود

وسعت مرطوب

.از نفس افتاد

قوس قزح در دهان حوصله ما

.آب شد

(A Slump of Rain)

---

a few minutes

          split from the day

like the first blinks

          of a child’s eyes

drop by drop

          around me rain

raised a tall glinting wall

but fear mixed in the makeup of the stones

and the thick chill wind

          sighed in my throat

rain hit the windows

          and fell like pigeons

and when it stopped

          the tall wall toppled

and the wet horizon

          gasped for breath

the rainbow melted on my tongue